10بیماری واگیردار شایع ایران در سال 1403 و روش پیشگیری آنها
فهرست عناوین
بیماری واگیردار چیست؟
بیماری واگیردار، به بیماری هایی گفته میشود که توانایی انتقال از فردی به فرد دیگر را دارند. این انتقال معمولاً از طریق میکروبهای بسیار کوچکی مانند باکتریها یا ویروسها صورت میگیرد. این میکروبها میتوانند به روشهای مختلفی مانند سرفه، عطسه، تماس مستقیم با فرد بیمار یا اشیاء آلوده، یا حتی نیش حشرات به افراد سالم منتقل شوند. به عبارت سادهتر، بیماریهای واگیردار مانند یک زنجیره هستند که از فردی به فرد دیگر گسترش مییابند.
بسیاری از بیماریهای رایجی که با آنها آشنا هستیم مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا و آبلهمرغان از نوع واگیردار هستند. اما برخی بیماریهای واگیردار نیز بسیار جدی هستند و میتوانند عواقب خطرناکی داشته باشند. برای مثال، بیماریهایی مانند ایدز و کرونا از جمله بیماریهای واگیردار هستند که در سالهای اخیر به دلیل شیوع گسترده، توجه جهانی را به خود جلب کردهاند.
در این مقاله، قصد داریم به بررسی ده بیماری واگیردار شایعی که در سال 1403 در کشورمان شیوع پیدا کرده اند، بپردازیم. میخواهیم بفهمیم که این بیماریها از کجا آمدهاند و چطور بین مردم گسترش پیدا کردهاند. همچنین، راهکارهایی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماریها را با هم بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید تا اطلاعات مفیدی در مورد سلامت خود و اطرافیانتان کسب کنید.
انواع بیماری واگیردار
بیماریهای واگیردار، آن دسته از بیماریهایی هستند که از فردی به فرد دیگر، از محیط به انسان یا از حیوان به انسان منتقل میشوند. اما نکته مهم این است که همه این بیماریها از یک منشأ واحد نشأت نمیگیرند. در واقع، عامل ایجادکننده این بیماریها بسیار متنوع بوده و هر بیماری میتواند منشأ خاص خود را داشته باشد.
این تنوع در منشأ بیماریها باعث میشود که روشهای پیشگیری و درمان آنها نیز متفاوت باشد. به عنوان مثال، بیماریهایی که منشأ باکتریایی دارند، با آنتیبیوتیکها درمان میشوند، در حالی که بیماریهای ویروسی به داروهای ضدویروسی نیاز دارند. بنابراین، شناخت منشأ هر بیماری برای انتخاب روش درمانی مناسب بسیار ضروری است.
انواع منشأ بیماری واگیردار عبارتند از:
- بیماری های ویروسی واگیردار
- بیماری های باکتریایی واگیر دار
- بیماری های قارچی واگیردار
- بیماری های واگیردار انگلی
انواع بیماری واگیر دار ویروسی
ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که برای تکثیر به سلولهای زنده نیاز دارند. زمانی که یک ویروس وارد بدن میشود، به سلولهای خاصی حمله کرده و درون آنها تکثیر مییابد. این تکثیر سلولی باعث تخریب سلولها و ایجاد علائم بیماری میشود. به طور کلی، ویروسها با استفاده از مواد ژنتیکی خود، سلول میزبان را وادار میکنند تا نسخههای بیشتری از ویروس تولید کند. این ویروسهای جدید سپس به سلولهای دیگر حمله کرده و این چرخه ادامه مییابد.
ویروسها از طریق روشهای مختلفی مانند تماس مستقیم با فرد آلوده، تماس با سطوح آلوده، استنشاق قطرات تنفسی آلوده و گزش حشرات ناقل منتقل میشوند. برخی از ویروسها نیز میتوانند از مادر به جنین منتقل شوند. عوامل مختلفی مانند نوع ویروس، میزان ویروس در بدن فرد آلوده و وضعیت سیستم ایمنی بدن فرد گیرنده در سرعت و شدت بیماریزایی موثر هستند.
شایع ترین انواع بیماری واگیردار ویروسی عبارتند از:
- آنفلوآنزا: یک بیماری حاد تنفسی است که معمولاً با تب، سرفه، گلودرد و بدندرد همراه است.
- سرماخوردگی: یک عفونت ویروسی رایج دستگاه تنفسی فوقانی است که معمولاً با آبریزش بینی، عطسه، گلودرد و سرفه خفیف همراه است.
- آبله مرغان: یک بیماری بسیار مسری است که با خارش شدید و بثورات پوستی همراه است.
- سرخک: یک بیماری عفونی بسیار مسری است که با تب بالا، بثورات پوستی و سرفه همراه است.
- اوریون: یک بیماری ویروسی است که غدد بزاقی را تحت تأثیر قرار میدهد و با تورم غدد بزاقی، تب و درد همراه است.
- زگیل: زگیلها رشدهای کوچک و زائدهوار روی پوست هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشوند.
- هپاتیت B: یک بیماری کبدی مزمن است که میتواند منجر به سیروز کبدی و سرطان کبد شود.
- ایدز: یک بیماری مزمن سیستم ایمنی بدن است که باعث تضعیف سیستم ایمنی و ابتلا به عفونتهای فرصتطلب میشود.
- کووید-19: یک بیماری عفونی حاد تنفسی است که باعث تب، سرفه خشک، خستگی و در موارد شدید مشکلات تنفسی میشود.
- تب دنگی: یک بیماری ویروسی منتقله از طریق پشه است که با تب بالا، سردرد، درد مفاصل و بثورات پوستی همراه است.
بیماری های واگیردار قارچی
بیماریهای قارچی، عفونتهایی هستند که توسط موجودات زنده تکسلولی میکروسکوپی به نام قارچ ایجاد میشوند. این قارچها اغلب در محیط اطراف ما، از جمله خاک، هوا و روی سطوح مختلف وجود دارند. زمانی که شرایط برای رشد قارچها مساعد باشد، میتوانند به بدن انسان نفوذ کرده و باعث ایجاد عفونت شوند. قارچها با تولید آنزیمهایی خاص، به بافتهای بدن آسیب رسانده و باعث ایجاد التهاب و عفونت میشوند. برخی از قارچها نیز سمومی تولید میکنند که میتوانند برای بدن مضر باشند.
بیماریهای قارچی از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده، تماس با سطوح آلوده، استنشاق اسپورهای قارچ و همچنین از طریق خاک آلوده منتقل میشوند. عوامل مختلفی مانند سیستم ایمنی ضعیف، رطوبت بالا، گرمای زیاد و استفاده طولانی مدت از آنتیبیوتیکها میتوانند خطر ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش دهند.
شایع ترین انواع بیماری واگیردار قارچی عبارتند از:
- کرم حلقوی (Tinea corporis): یک عفونت قارچی پوستی است که با ایجاد لکههای قرمز، خارشدار و دایرهای شکل روی پوست مشخص میشود.
- کچلی (Tinea capitis): عفونت قارچی پوست سر است که باعث ریزش مو، خارش و التهاب پوست سر میشود.
- پای ورزشکار (Tinea pedis): عفونت قارچی پوست بین انگشتان پا است که با خارش، پوستهپوسته شدن و ترک خوردن پوست همراه است.
- ناخن قارچی (Onychomycosis): عفونت قارچی ناخن است که باعث تغییر رنگ، ضخیم شدن و شکننده شدن ناخن میشود.
- کاندیدیازیس دهانی (Oral thrush): عفونت قارچی دهان است که معمولاً در نوزادان، افراد مسن و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف دیده میشود.
- کاندیدیازیس واژینال (Vulvovaginal candidiasis): عفونت قارچی واژن است که با خارش، سوزش و ترشحات سفید پنیر مانند همراه است.
- بلاستومیکوز: یک عفونت قارچی است که معمولاً ریهها را درگیر میکند و میتواند به سایر اندامها نیز گسترش یابد.
- هیستوپلاسموز: یک عفونت قارچی است که معمولاً ریهها را درگیر میکند و در مناطق خاصی از جهان شایعتر است.
- کریپتوکوکوز: یک عفونت قارچی است که معمولاً ریهها را درگیر میکند و در افراد با سیستم ایمنی ضعیف خطرناکتر است.
- اسپرژیلوز: یک عفونت قارچی است که معمولاً ریهها را درگیر میکند و در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند یا بیماریهای ریوی مزمن دارند، شایعتر است.
بیماری های واگیردار با منشا باکتری
بیماریهای واگیردار باکتریایی، عفونتهایی هستند که توسط موجودات تکسلولی میکروسکوپی به نام باکتری ایجاد میشوند. این باکتریها با ورود به بدن، تکثیر شده و با تولید سموم، تخریب بافتها و تحریک سیستم ایمنی، باعث ایجاد بیماری میشوند. برخی باکتریها، سمومی تولید میکنند که به سلولهای بدن آسیب رسانده و باعث بروز علائمی مانند تب، اسهال، استفراغ و فلج میشوند. برخی دیگر با تولید آنزیمهای خاصی، بافتهای بدن را تخریب کرده و باعث ایجاد زخم و عفونت میشوند.
این بیماریها از طریق روشهای مختلفی مانند تماس مستقیم با فرد آلوده، تماس با سطوح آلوده، استنشاق قطرات آلوده حاوی باکتری، مصرف غذا و آب آلوده و نیش حشرات منتقل میشوند. عوامل مختلفی مانند نوع باکتری، میزان باکتری در بدن فرد آلوده و وضعیت سیستم ایمنی بدن فرد گیرنده در سرعت و شدت بیماریزایی موثر هستند.
شایع ترین انواع بیماری واگیردار باکتریایی عبارتند از:
- سل: یک بیماری عفونی مزمن است که عمدتاً ریهها را درگیر میکند و توسط باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد میشود.
- مننژیت: عفونت پردههای محافظ مغز و نخاع است که میتواند توسط باکتریهای مختلفی مانند مننگوکوک، هموفیلوس آنفلوآنزا و پنوموکوک ایجاد شود.
- وبا: یک بیماری عفونی حاد روده است که توسط باکتری وبا ایجاد میشود و باعث اسهال شدید و دهیدراتاسیون میشود.
- حصبه: یک بیماری باکتریایی حاد روده است که توسط سالمونلا تیفی ایجاد میشود و باعث تب بالا، اسهال و یبوست میشود.
- سوزاک: یک بیماری عفونی منتقله از راه جنسی است که توسط باکتری نایسریا گونوره ایجاد میشود و میتواند به دستگاه تناسلی، گلو و چشم آسیب برساند.
- کلامیدیا: یک بیماری عفونی منتقله از راه جنسی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد میشود و اغلب بدون علامت است.
- بیماری لایم: یک بیماری عفونی است که توسط باکتری بورلیا بورگدورفری ایجاد میشود و معمولاً از طریق نیش کنه منتقل میشود.
- گاستریت باکتریایی: عفونت باکتریایی معده است که اغلب توسط باکتری هلیکوباکتر پیلوری ایجاد میشود و میتواند باعث زخم معده و سرطان معده شود.
- عفونتهای پوستی: بسیاری از عفونتهای پوستی مانند سلولیت، فولیکولیت و آبسه توسط باکتریها ایجاد میشوند.
- عفونتهای مجاری ادراری: عفونت مجاری ادراری اغلب توسط باکتری اشریشیا کلی ایجاد میشود.
انواع بیماری واگیردار انگلی
بیماریهای انگلی، عفونتهایی هستند که توسط موجودات زندهای به نام انگل ایجاد میشوند. این موجودات برای ادامه حیات خود به بدن موجود زنده دیگری نیاز دارند و با تغذیه از بدن میزبان، به آن آسیب میرسانند. انگلها با روشهای مختلفی به بدن انسان آسیب میرسانند. برخی از آنها با تغذیه مستقیم از خون یا بافتهای بدن، باعث کمخونی، ضعف و سوء تغذیه میشوند. برخی دیگر با تولید سموم، باعث ایجاد التهاب و آسیب به اندامهای داخلی میشوند. همچنین، برخی انگلها میتوانند باعث انسداد مجاری بدن شوند.
بیماریهای انگلی از طریق روشهای مختلفی مانند مصرف آب یا غذای آلوده، تماس با خاک آلوده، گزش حشرات و تماس مستقیم با فرد آلوده منتقل میشوند. برخی از انگلها نیز میتوانند از مادر به جنین منتقل شوند. عوامل مختلفی مانند شرایط بهداشتی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و سیستم ایمنی بدن در ابتلا به بیماریهای انگلی نقش دارند.
شایع ترین انواع بیماری واگیردار قارچی عبارتند از:
- مالاریا: یک بیماری انگلی است که توسط پشه آنوفل انتقال مییابد و باعث تب، لرز، کمخونی و در موارد شدید مرگ میشود.
- آمیبیاز: یک بیماری انگلی رودهای است که توسط آمیب انتآمبا هیستولیتیکا ایجاد میشود و باعث اسهال خونی، درد شکم و سوء تغذیه میشود.
- ژیاردیازیس: یک بیماری انگلی رودهای است که توسط انگل ژیاردیا لامبلیا ایجاد میشود و باعث اسهال، نفخ، درد شکم و کاهش وزن میشود.
- کرمک: یک بیماری انگلی رودهای است که توسط کرمهای کوچک و سفید رنگی به نام کرمک ایجاد میشود و باعث خارش مقعد، بیخوابی و تحریکپذیری میشود.
- آسکاریس: یک بیماری انگلی رودهای است که توسط کرمهای بزرگ و گردی به نام آسکاریس ایجاد میشود و باعث درد شکم، تهوع، استفراغ و سوء تغذیه میشود.
- کرم قلابدار: یک بیماری انگلی رودهای است که توسط کرمهای قلابدار ایجاد میشود و باعث کمخونی، خستگی و کاهش وزن میشود.
- توکسوپلاسموز: یک بیماری انگلی است که معمولاً از طریق مصرف گوشت خام یا نیمپز آلوده یا تماس با مدفوع گربه آلوده منتقل میشود و میتواند به مغز، قلب و سایر اندامها آسیب برساند.
- تریشینوز: یک بیماری انگلی است که معمولاً از طریق مصرف گوشت خوک آلوده منتقل میشود و باعث درد عضلانی، تب و تورم صورت میشود.
لیست بیماری های واگیر دار ایران در سال 1403
سال 1403 شاهد شیوع گسترده برخی بیماریهای واگیردار در ایران بودهاند. عوامل مختلفی از جمله تغییرات آب و هوایی، افزایش سفرهای بینالمللی، کاهش پوشش واکسیناسیون و مقاومت آنتیبیوتیکی در بروز و گسترش این بیماریها نقش داشتهاند. در این گزارش، به بررسی برخی از شایعترین بیماریهای واگیردار در این سال جاری و عوامل مؤثر بر آنها خواهیم پرداخت.
بر اساس گزارشهای اخیر، شیوع برخی بیماریهای واگیردار در ایران رو به افزایش است. این افزایش نگرانکننده، ناشی از عوامل مختلفی از جمله تغییرات آب و هوایی، کاهش پوشش واکسیناسیون، مقاومت آنتیبیوتیکی و برخی چالشهای بهداشتی است.
- تب دنگی: تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت پشههای ناقل، باعث شیوع گسترده این بیماری به ویژه در مناطق جنوبی کشور شده است.
- ایدز: کاهش دسترسی به خدمات پیشگیری و برخی تغییرات اجتماعی، سبب افزایش موارد ابتلا به HIV شده است.
- وبا: آلودگی منابع آب آشامیدنی، به خصوص در مناطق محروم، عامل اصلی شیوع وبا است.
- آنفلوآنزا: هر ساله با شروع فصل سرما، شاهد افزایش موارد ابتلا به آنفلوآنزا هستیم.
- سل: مقاومت باکتری عامل سل به داروها و تشخیص دیرهنگام، از چالشهای اصلی کنترل این بیماری است.
- کووید-19: اگرچه شدت همه گیری کاهش یافته، اما همچنان تهدیدی جدی برای سلامت عمومی محسوب میشود.
- تب مالت: مصرف فرآوردههای لبنی غیرپاستوریزه، خطر ابتلا به تب مالت را افزایش میدهد.
- هپاتیت B و C: تماس با خون آلوده و ابزارهای غیر استریل، از عوامل اصلی انتقال این بیماریها هستند.
- حصبه: آلودگی آب آشامیدنی، عامل اصلی شیوع حصبه است.
- عفونتهای قارچی: عفونتهای قارچی پوست، ناخن و دستگاه تناسلی در افراد با سیستم ایمنی ضعیف و افرادی که در معرض رطوبت زیاد قرار دارند، شایعتر است.
روش های جلوگیری از ابتلا به بیماری های واگیردار
پیشگیری از ابتلا به بیماری واگیردار، نه تنها سلامت فردی بلکه سلامت جامعه را تضمین میکند. با اتخاذ روشهای پیشگیرانه مناسب میتوان از بروز بسیاری از بیماریها جلوگیری کرده، هزینههای درمانی را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.
روشهای مختلفی برای کاهش خطر ابتلا به انواع بیماری واگیردار وجود دارد. با رعایت یک سری نکات ساده، میتوان از خود و جامعه در برابر تهدید بیماریهای واگیردار محافظت کرد که در ادامه به توضیح هر یک از این نکات میپردازیم. این روش های پیشگیری عبارتند از:
- رعایت بهداشت
- ضدعفونی و نظافت محیط
- تغذیه سالم
- واکسیناسیون دوره ای
رعایت بهداشت فردی جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری واگیردار
بهداشت فردی نقش بسیار مهمی در پیشگیری از ابتلا به بیماریهای واگیردار ایفا میکند. با رعایت سادهترین اصول بهداشتی میتوان از انتقال بسیاری از بیماریهای عفونی جلوگیری کرد. شستشوی مرتب دستها با آب و صابون، یکی از مهمترین و موثرترین روشها برای کاهش خطر ابتلا به بیماریها است. ویروسها و باکتریها میتوانند از طریق دستهای آلوده به بدن وارد شده و باعث بروز بیماری واگیردار شوند. بنابراین، شستن دستها به ویژه قبل از غذا خوردن، بعد از استفاده از توالت و پس از تماس با سطوح آلوده، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
علاوه بر شستشوی دستها، پوشیدن ماسک در مکانهای عمومی، به ویژه در زمان شیوع بیماریهای تنفسی مانند آنفلوآنزا یا کووید-19، میتواند از انتقال ویروس از طریق هوا جلوگیری کند. همچنین، پوشش دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه با دستمال کاغذی یا آرنج آستین، از پراکنده شدن قطرات حاوی ویروس در هوا جلوگیری کرده و از ابتلای دیگران جلوگیری میکند. ضدعفونی کردن سطوحی که به طور مرتب با آنها تماس پیدا میکنیم، مانند تلفن همراه، دستگیره در و میز کار، نیز میتواند به کاهش بار میکروبی محیط کمک کند.
رعایت بهداشت فردی نه تنها از خود فرد، بلکه از خانواده و جامعه نیز محافظت میکند. با رعایت این اصول ساده، میتوان زنجیره انتقال بیماری را قطع کرد و به کنترل شیوع بیماریهای واگیردار کمک کرد. به یاد داشته باشید که بهداشت فردی یک عادت است که با تمرین و تکرار، به بخشی از زندگی روزمره تبدیل میشود.
ضدعفونی کردن محیط جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری های واگیر دار
ضدعفونی کردن محیط، یکی از روشهای موثر در پیشگیری از شیوع انواع بیماری واگیردار است. با ضدعفونی کردن سطوح، اشیاء و محیط اطراف، میتوان تعداد میکروبها و ویروسها را به شدت کاهش داد و از انتقال آنها به افراد دیگر جلوگیری کرد.
برای ضدعفونی کردن سطوح، میتوان از محلولهای ضدعفونیکننده حاوی مواد گندزدا مانند الکل، کلر و ترکیبات آمونیوم چهارتایی استفاده کرد. این محلولها با از بین بردن میکروبها، ویروسها و قارچها، سطوح را پاکیزه و ایمن میکنند. سطوحی که به طور مرتب با آنها تماس پیدا میکنیم مانند دستگیره درها، رومیزیها، تلفنهای همراه و کلیدهای برق، باید به طور مرتب ضدعفونی شوند. همچنین، ضدعفونی کردن وسایل شخصی مانند گوشی موبایل، عینک و ساعت نیز بسیار مهم است.
علاوه بر ضدعفونی کردن سطوح، تهویه مناسب محیط نیز نقش مهمی در کاهش آلودگی هوا و جلوگیری از گسترش بیماری واگیردار دارد. باز کردن پنجرهها و استفاده از دستگاههای تصفیه هوا، به جریان یافتن هوای تازه و کاهش غلظت ذرات آلوده در هوا کمک میکند. همچنین، تمیز کردن مرتب کفها، جاروبرقی کشیدن و گردگیری، از تجمع گرد و غبار و آلودگیها جلوگیری میکند.برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بهترین روش نظافت کف میتوانید مقاله بهترین روش ضدعفونی کردن سطح زمین را در رسانه تابناک مطالعه کنید.
بهترین روش نظافت محیط های ناقل بیماری واگیردار
محیطهایی مانند بیمارستانها، کلینیکها، سالنهای زیبایی و مراکز درمانی، به دلیل رفتوآمد بالای افراد و وجود عوامل بیماریزا، نیاز به نظافت بسیار دقیق و مداوم دارند. این محیطها به عنوان کانونهای بالقوه شیوع بیماریهای عفونی شناخته میشوند و هرگونه سهلانگاری در نظافت آنها میتواند عواقب جدی برای بیماران، پرسنل و مراجعه کنندگان داشته باشد.
با توجه به حجم بالای کار و محدودیت زمانی در این مراکز، استفاده از روشهای سنتی نظافت دیگر کارآمد نیست. تجهیزات مکانیزه نظافتی مانند اسکرابرهای آنتی باکتریال، به عنوان راهکاری موثر برای مقابله با این چالش مطرح میشوند. این دستگاهها با بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته، قادر به تمیز کردن عمیق سطوح، از بین بردن آلودگیها و ضدعفونی کردن محیط هستند. دستگاه های اسکرابر بیمارستانی با توجه به استانداردهای بهداشتی طراحی شدهاند و به راحتی میتوانند در محیطهای حساس مانند بیمارستانها و مراکز درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
انجام واکسیناسیون دوره ای جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری ها
واکسیناسیون یکی از مهمترین دستاوردهای پزشکی است که به طور قابل توجهی میزان مرگ و میر ناشی از انواع بیماری واگیردار را کاهش داده است. با تزریق واکسن، سیستم ایمنی بدن در برابر عوامل بیماریزا تقویت شده و توانایی مقابله با آنها را پیدا میکند. برخی از مهمترین واکسنهایی که برای حفظ سلامت عمومی توصیه میشود عبارتند از:
- واکسنهای دوران کودکی: این واکسنها از نوزادان در برابر بیماریهای خطرناک مانند سرخک، اوریون، سرخجه، دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، فلج اطفال، هپاتیت B و هموفیلوس آنفلوانزا نوع b محافظت میکنند.
- واکسن آنفلوآنزا: این واکسن به صورت سالانه برای پیشگیری از بیماری آنفلوآنزا توصیه میشود، به ویژه برای افراد بالای ۶۵ سال، کودکان، زنان باردار و افرادی که دارای بیماریهای مزمن هستند.
- واکسن پنوموکوک: این واکسن از عفونتهای ناشی از باکتری پنوموکوک، مانند ذاتالریه، مننژیت و عفونت گوش میانی، پیشگیری میکند.
- واکسن HPV: این واکسن از عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت میکند که میتواند منجر به سرطانهای دهانه رحم، مقعد، حلق و برخی سرطانهای دیگر شود.
- واکسن زونا: این واکسن برای پیشگیری از زونا، یک بیماری دردناک ناشی از ویروس آبلهمرغان، در افراد بالای ۵۰ سال توصیه میشود.
